လူ႐ႊင္ေတာ္ႀကီး တစ္ေယာက္ ေသခါနီးေတာ့ အနားမွာရွိေနတဲ့ သူ ႔မိန္းမ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွာ စရာရွိတယ္ဆိုၿပီးမိန္းမေရ နင့္ကို ငါမွာစရာ ေလးရွိတယ္.. နင္ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ၿပီးမွတ္ထားေနာ္လို႔ ေျပာတဲ့အခါမိန္မျဖစ္သူမွ လည္း ဘာမ်ားလဲဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႔ လူမမာ လူ႐ႊင္ေတာ္ႀကီး အနားကို တိုးသြားၿပီး နားေလးကို ပါးစပ္ နာ ကပ္ေပးလိုက္တာေပါ့
အဲ့ဒီမွာ လူမမာက ဇနီး ကို မွာသတဲ့ ။( ရွင္မ…တဲ့… ဘဏ္ထဲက ရွိတဲ့ေငြေတြကို နဲနဲေလးမွ သြားမထိ မတို႔ေလနဲ႔ေနာ္) တဲ့ ။ဘာေျပာေကာင္းမလဲ မိန္းမျဖစ္သူကလည္း ျပာျပာ သလဲ ျဖစ္သြားတာေပါ့… သူမသိေအာင္ ဘဏ္ထဲမွာ ေငြေတြ စုထားတာမ်ား ရွိေနလား ဘာလား ဘာလား… နဲ႔ဝမ္းနည္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဝမ္းသာစရာ တစ္ခု ေရာက္လာသလို ၾကည္ေတာက္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ေမၿပီေလ…
အို … ေယာက္်ား.. ဘာရွိတာလဲ… ဘယ္တုန္းကလဲ…
ဘာကို ေျပာတာလဲ… ဘာသေဘာပါလဲ…ေျပာပါဦးေတာ္…
ထပ္ကာ တလဲ ထပ္ျပန္ တလဲ ေမးေနေတာ့တာေပါ့…
ေယာက္်ားျဖစ္သူ လူ႐ႊင္ေတာ္ႀကီး ကလည္း တိုးလို႔ လ်ိဳးလို႔ ဟန္ျဖင့္ သဲ့သဲ့ကေလး ေလသံျဖင့္ စကားျပန္ေျပာလာသည္အဲ့ဒီမွာ လူ႐ႊင္ေတာ္ႀကီး ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေလးက…ခုနေျပာတဲ့ ဘဏ္ထဲက ရွိတဲ့ေငြေတြကို နဲနဲေလးမွ သြားမထိ မတို႔နဲ႔ဆိုတာ…အလကား မဟုတ္ဘူး မိန္မရဲ႕…
ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ေျပာစမ္းပါေတာ္….ဆိုေတာ့…
“အဲ့ဒါေတြက ကိုယ့္ ေငြေတြ မဟုတ္ဘူးေလ… ငါတို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး… ေပါတဲ့ ရွိတဲ့ ခ်မ္းသာ တဲ့သူေတြ အပ္ထားတဲ့ ေငြေတြေလ.. ကိုယ့္ ပိုက္ဆံမဟုတ္ဘူး”တဲ့…ကဲ…. ဗ်ာ…ေက်ာျပင္ကို ေျဗာတင္ဖို႔ ေကာင္းေပစြ… လူ႐ႊင္ေတာ္ႀကီး ရယ္…
ေသခါမွ မေလွ်ာ့ၿပီ ။ ။
ေဇာ္ (ပ်ဥ္းမနား) ရဲ႕ဟာသတိုေလးအား ကိုးကား၍ ApannPyay မွ အပန္းေျပစရာ အျဖစ္ ေရးသားတင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
Credit: Apannpyay
Post a Comment